Vloeitein

In 1990 creëerde ik de vloeitein met als basisgedachte dat de aarde een zeer gulle en verdraagzame gastheer is. De vloeitein symboliseert de aarde waar de mens te gast is, mag wandelen en creatief ondernemen. Kracht naar buiten en geborgen naar binnen, respect voor de gastheer die op zijn beurt behoort tot een groep: het zonnestelsel.

Aarde en mens zijn onvoorwaardelijk met elkaar verbonden. De mens, een weelderig struweel van gedachten, weet dat wanneer hij het nest bevuilt ook de beschutting moet verlaten. Wij lenen de aarde van de volgende generaties.

Wandelen door de vloeitein in dialoog met de naar binnen gerichte piramiden. Zittend op de buitenste rand van het ondiep bekken, symbool voor de omtrek van de aarde, genieten van de rust, een theaterstuk of concert, een dansvoorstelling. Het ontstaan van een ontmoetingsplaats!
Creatieve geest, ondernemer en zoeker in alle mogelijke richtingen maar hij behoort tot een geheel.

Het project is een ontmoeten van oud en nieuw, robuust en fragiel, bekoring en kwelling en misschien is daar buiten wel iets te vinden, iets moois, iets … ook op zoek !